Tavsiye ederim

Sevgili Emre ve Ozan,

"Tavsiye ederim" yazısı yazmanın vakti geldi de geçiyor. Bugüne bugün etrafımda yeni anneler olanlar çoğalmaya ve bana "ne yapmalı? ne almalı?" diye sormaya başladı. "Şu elimde görmüş olduğunuz ..." diye başlayarak pazarlama dünyasına dalma hedefim yok, baştan söyleyeyim. Benimkisi "denedik ve memnun kaldık" şeklinde deneyim paylaşımı.

 Sevimli aslan yürüteç çok sevdiğiniz ve peşinden gittiğiniz bir kişilik olarak anılar dünyanızda yerini aldı. Ayakta kendi başınıza durmaya başladıktan sonra yürüteçi aldık. Kısa sürede ilginizi çekti. Önce Ozan sonra Emre çok başarılı manevralarla yürüteci kullanmaya başladı. Yürümenize daha doğrusu yürümek için gerekli özgüveni geliştirmenize katkısı olduğunu gözlemledim. Dedenizin de sizi her ziyarete geldiğinde "Haydi aslanı sürelim!" şeklinde peşinizde koşturması da etkili olmuştur kanımca. Sevimli aslan yürütecin müzikli ve ışıklı oyunları da sizi uzun süre eğlendirdi.

Tavsiye ederim.

İlk adımlar

Sevgili Ozan ve Emre,

Uzun zamandır yazamadım çünkü şifreyi unutmuştum ve bunun sonucu olarak sayfaya giriş yapamıyordum. Ha bir de "bakıcı" krizlerinden nasıl kurtuluruz diye babanızla ve tüm akrabalarınızla kafa kafaya vermiş plan yapıyordum. Yağmur duasına çıkılan çocukluk anılarından bakıcı duasına çıkılan yetişkinlik anılarına terfi ettik.

Sanmayın ki yazmaya değecek anılar biriktirmedik.

İlk doğumgünü partinizi düzenledik. Kadıköyde (babanızla tanıştığımızda ve evliliğimizin ilk yılında orada oturuyorduk) tüm aile üyelerimiz ve yakın arkadaşlarımızla bir araya gelip kahvaltı ettik. Doğumgünü kahvaltısını düzenlediğimiz mekana hamileyken de çok giderdim. Sizin için de tanıdık bir mekanda oldu ilk partiniz. Ballar, börekler, çörekler yedik. Kaloriler biz yetişkinlere oyuncaklar siz çocuklara yadigar kaldı.

Pastanız çok lezzetliydi ikiz tatlılarım. İki yaşına kadar şeker size yasak daha doğrusu zararlı olduğundan siz ne yazık ki pastanızın tadına bakamadınız. İleri ki yıllarda acısını nasıl olsa çıkarırsınız! 

Bir kere çok şanslıyız ki son yılların en soğuk Ocak ayında güneşli bir gün ile mola verdik donmaya. Sizleri yanımıza alıp kendimizi attık hemen doğanın kollarına. Shenai ablanız ve eşiyle gölete gittik. Çok basit gibi görünen bu etkinlik sayesinde sizin hakkınızda 2, doğal yaşam hakkında önemli 1 bilgi öğrendim. Sizle ilgili olanlar: 1) Ördek, kaz, örümcek, deve kuşu kısacası hayvanlardan hiç korkmuyorsunuz. 2) Çok uslu ikizler olma yolunda babanızı ve beni her gün hayrete düşürüyorsunuz. Sosyalleşme maceranızda başarıyla ilerliyorsunuz. Doğal hayat ile ilgili de şunu öğrendim hayvansever prenslerim: 1) Kaz, ördek vb. göl hayvanlarının bir liderleri oluyormuş. Kafam kadar ekmek bile atsanız liderleri geri çekiliyoruz borusunu öttürdü mü hepsi anında sıvışıyor.

Neyse konu başlığına dönecek olursam, bir aydır yürüyorsunuz, ayaklı gazetelerim. İlk adım videolarınız mevcut ama ben temsili bir fotograf ile bu önemli gelişmeyi haber vermeyi uygun buldum. 1969 yılında Apollo 11'den aydaki ilk ayak izlerinin fotografları gönderildi dünyadakilere. Kendisi küçük ama insanlık tarihi için büyük bir adım olan aydaki ilk adımdan yıllar sonra bizim evimizde de insanlık için küçük ama bizim ailemiz için büyük adımlar atıldı. Emre ve Ozan artık kendi ayaklarının üzerinde durmaya başladılar. Durmakla da kalmadılar artık yürüyorlar!!